Einde stage in zicht

In het zonnetje zal ik jullie maar weer eens een update geven van mijn belevenissen hier in Madison. Op het moment is het hier tegen de 30 graden, ik mag dus niet klagen. Overdag zit ik op mijn kantoortje met airco en 's avonds kunnen we heerlijk buiten zitten.

Maar over wat ik allemaal weer heb meegemaakt. Vorige week zaterdag ben ik naar een BBQ geweest. Een Turks meisje die in het kantoor langs me zit, wilde haar nieuwe BBQ uitproberen, en dan ben ik uiteraard niet de beroerdste om even te kijken of hij ook goed werkt. Die middag was het weer al prima. We konden lekker buiten zitten, iedereen zou wat te eten meenemen wat uiteraard resulteert in een overload aan voedsel. Veel te veel dus. Verder was het uiteraard wel heel gezellig, weer veel nieuwe mensen leren kennen uit alle uithoeken van de wereld en nog wat gefrisbeed en gevoetbald. Die Amerikanen vallen zo'n beetje letterlijk over de bal.

De dag erna moest ik vroeg op. Om 9 uur in de bus naar Milwaukee waar ik een honkbalwedstrijd zou bezoeken. Tegen half 12 was ik bij het stadion. De wedstrijd begon om 10 over 1 maar toen ik er aan kwam was het al heel druk op de parkeerplaats. Een hele grote parkeerplaats met veel auto's waar complete familie's zaten te bbqen. Een echt familie happening dus zo'n bbq. Het weer was wederom prima wat het tot een hele mooie dag maakte. Na wat rond te hebben gekeken buiten het stadion ben ik maar eens naar binnen gegaan. Iedereen kreeg bij binnenkomst een presentje: een bobble head. Dit is een poppetje van een speler van het thuisteam: de Milwaukee Brewers. Het uitdelen van deze poppetjes doen ze maar 6 keer per jaar, dus ik had best wel geluk. Ze moesten tegen Chicago spelen wat hun grootste concurrent is. Een beetje zoals Ajax - Feyenoord in Nederland. Maar toch gaat het hier er een stuk wreedzamer aan toe. Chicago en Milwaukee liggen voor Amerikaanse begrippen niet ver uit elkaar, zo'n anderhalf uur met de auto. Er waren dus betrekkelijk veel supporters van het uitteam, maar uitvakken kennen ze hier niet, dus die zaten gewoon tussen de fans van Milwaukee. Bijna niet voor te stellen dus. Na wat rond gelopen te hebben in het stadion en een gratis t-shirt van Chevrolet te hebben gescoord, heb ik mijn plaats maar eens opgezocht. Ik zat naast een man die met zijn moeder daar was, aangezien het moederdag was, wat hier in Amerika nog veel meer gevierd word dan in Nederland. De laatste weken werd je dood gegooid met reclame's op de televisie. Maar ook op het veld was het zichtbaar dat het moederdag was. Sommige spelers speelden met een roze knuppel, anderen hadden roze schoenen aan of roze polsbandjes om. Al snel geraakte ik met mijn buurman in gesprek waardoor ik tot een paar leuke ontdekkingen kwam. Honkbal teams spelen 162 wedstrijden per jaar waaronder dus 81 thuiswedstrijden. De wedstrijd van afgelopen zondag was al de derde wedstrijd in drie dagen tegen de Chicago Cubbs. De twee dagen ervoor werden winnend afgesloten. De zelfde dag zou het team nog naar New York vliegen waar ze de 2 dagen erna tegen New York speelden. De 2 dagen daaropvolgend zouden ze in Bosten spelen waarna ze weer 3 thuiswedstrijden op een rij hadden. 10 dagen op een rij een wedstrijd dus. En die voetballers in Europa maar zaniken als ze 2 wedstrijden in de week moeten spelen. Voor aanvang van de wedstrijd werd het Amerikaanse volkslied gespeeld waarbij iedereen met het gezicht naar de opgehangen Amerikaanse vlag ging staan. Het stadion van de Brewers is een vrij nieuwe stadion wat er ook wel aan af te zien was. Het dak kon gesloten worden. Wat zondag gelukkig niet nodig was. De eerste 3 innings zat ik heerlijk in de zon, maar ik was na 3 innings ook wel blij dat de schaduw kwam. Achteraf maar goed want mijn gezicht had al een aardig rood kleurtje gekregen bleek achteraf. De eerste 6 innings ging de wedstrijd goed tegen elkaar op. Daarna werden de Chicago Cubs echter een stuk sterker. Toen de Brewers na 8 innings al tegen een fikse achterstand aankeken verlieten veel mensen al het stadion. De laatste inning werd dan ook voor een vrij leeg stadion gespeeld. Ik als diehard ben uiteraard tot het einde gebleven. Verder werd voor de 7de inning nog god bless America gespeeld waarbij weer iedereen gaan staan. Vaderlandsliefde hebben ze hier wel. Na de wedstrijd nog even wat rond gewandeld in Milwaukee en toen weer met de bus naar huis. Een geslaagd dagje, en leuk om te zien dat een honkbal wedstrijd in Amerika toch heel anders beleefd wordt dan in Japan.

Afgelopen donderdag heb ik mijn eindpresentatie gehad op de universiteit. De professor vond het leuk om dit al om half 9 smorgens te doen. Daar was ik iets minder blij mee, maar wat moet dat moet. De dagen ervoor nog hard gewerkt aan de laatste resultaten. Woensdag dacht ik tegen 5 uur smiddags mijn presentatie klaar te hebben, mijn professor even laten kijken, en er moesten toch nog heel wat dingen aangepast worden. Ik dacht dat doe ik thuis wel. Echter hadden mijn huisgenoten woensdag hun laatste tentamens van het jaar gehad en vonden het tijd voor een feestje. Best veel volk bij ons in huis dus en ik zat daar maar mijn presentatie af te maken. Leuk was anders. Mijn presentatie ging verder wel heel goed. Mijn eerste presentatie die ik ooit in het Engels heb gegeven volgens mij. Aangezien veel van mijn toehoorders niet veel over warehousing wisten heb ik de presentatie maar interactief gegeven, zodat ze vragen konden stellen tijdens de presentatie om zo onduidelijkheden weg te nemen. Dit zorgde er voor dat het al met al 50 minuten duurde. De professor was wel heel tevreden.

Vandaag afscheid genomen van mijn 2 kantoormaatjes. Die gaan morgen namelijk naar Florida voor een conference en komen de volgende week zaterdag terug. Aangezien ik de volgende week vrijdag vertrek was vandaag de laatste dag dat ik ze zag. Tussen de middag zijn we gezellig naar een Indiaans restaurant geweest. Waar ik al twee keer eerder was geweest. Ze hebben daar heel goed eten en het was heel gezellig. Nu mijn laatste weekend in Madison. Morgen waarschijnlijk met Hans-Pieter naar de Champions Finale kijken. Hij is een echte Bayern Munchen fan aangezien hij uit Duitsland komt. Verder alles maar alvast klaar maken voor vertrek en de komende week aan mijn verslag werken om dat al zo veel mogelijk af te krijgen voordat ik terug ga. Waarschijnlijk zal ik nog wel een update geven voordat ik komende vrijdag naar St Louis vertrek waar de Red Hot Chili Peppers op me wachten....

Foto's:
http://goo.gl/VNehc