We zijn er

Zo, nu maar eens mijn eerste reisverslag vanuit Amerika schrijven. Ik zal beginnen met het vertellen over de reis.

Gistermorgen om kwart voor 7 was het zover. Ik werd door mijn ouders weggebracht naar Brussel. Hier zou ik de trein naar Amsterdam pakken, vanwaar ik richting Amerika zou vliegen. Ik had nog nagevraagd of ik niet meteen vanuit Amsterdam kon vertrekken maar dit was niet mogelijk zeiden ze. Achteraf gezien had dat volgens mij wel gekund, maar ja... Op de weg naar Brussel hadden we veel file, waardoor het spannend was of ik mijn trein van kwart over 10 nog wel zou halen. Uiteindelijk had ik een kwartier voordat de trein vertrok mijn ticket. Samen een broodje eten met mijn ouders zat er dus niet meer in. Zoals verwacht kon mijn moeder het weer niet droog houden bij het afscheid nemen. Het blijft toch een watje:p In de intercity naar Amsterdam dus. Allemaal prima en in Amsterdam inchecken naar Amerika. Hier werd maar weer eens duidelijk dat ze in Amerika toch wel heel erg streng zijn. Ik moest met 1 of andere beveiligingsbeambte eerst nog een heel gesprek doen over wat mijn plannen waren, of dat ik alles zelf had ingepakt, of dat ik mijn tas niet alleen had gelaten, enz enz.. Hierna na door de bodycheck en dan kon ik het vliegtuig in. Het vliegtuig viel me wat tegen. Geen eigen schermpje zoals we dat hadden toen we naar Japan gingen. De tijd dus maar doorgebracht met het AD lezen en wat puzzels maken. Mijn buren waren niet heel spraakzaam aangezien ze amper engels spraken. Waar ze vandaan kwamen weet ik nog steeds niet.

Geland op Detroit mocht ik weer een uitvoerige check ondergaan met wederom de nodige vragen met mijn bedoelingen. Opnieuw ingecheckt en toen begon de ellende. Door het slechte weer hier (sneeuw) was mijn vlucht vertraagd, wat uiteindelijk een uur werd. Maar dat was nog niet het ergste, het bleek dat de vlucht overgeboekt was en ik stond als op 3de op de reservelijst. Tot op het laatste moment werd ik in spanning gehouden en bleek het dat ik toch mee mocht. Na een korte vlucht van ongeveer een uur waar ik niets van mee heb gekregen aangezien ik zo moe was, kwamen we aan in Madison. Hier heb ik een taxi gepakt naar mijn huidige woonplaats. Kwartiertje met de taxi zorgde ervoor dat ik om 10 uur savonds locale tijd hier was. 5 uur smorgens in Nederland, dus bijna 24 uur onderweg geweest.

Bij het huis aangekomen, bleek er niemand thuis, ondanks dat ze wisten dat ik zou komen. Bleek dat 1 van mijn 2 huisgenoten aan de overkant met wat vrienden wat aan het drinken was. Hij kwam dan ook snel aan. Een korte rondleiding door het huis gehad waarna ik alles uit heb gepakt en ben gaan slapen, aangezien ik doodop was.

Vanmorgen werd ik al om 6 uur wakker en kon niet meer slapen. Mijn laptop toen maar eens aangezwingeld en Flikken van gisteravond gekeken. Wat is uitzending gemist toch handig, en wat fijn dat dat ook in het buitenland werkt. Tegen half 10 ben ik Madison maar eens gaan verkennen. Het is een best mooie stad wat voor een groot gedeelte uit de Universiteit bestaat. 40000 van de 200000 inwoneners zijn dan ook student aan de universiteit. Maar eens opgezocht waar ik maandag moet zijn en nog wat door de stad gelopen. Foto's heb ik ook gemaakt en die heb ik dan ook bijgevoegd. Uiteindelijk nog wat inkopen gedaan en weer terug naar huis. Mijn huisgenoten zijn volgens mij alweer foetsie of liggen nog in bed. Dadelijk maar eens kijken of ik die op kan sporen. Tot zover dus mijn eerste verslag. Het is toch nog een heel verhaal geworden zie ik nu...