Botswana en victoria falls

We zijn ondertussen al een week verder. Als jullie dit verhaal lezen is het alweer enige dagen dat ik dit geschreven heb. De komende dagen hebben we geen toegang tot internet en geen mogelijkheid om dit te plaatsen.

We waren gebleven bij donderdag. Donderdag zijn we naar Nata gereden. Aangekomen in Nata hebben we onze tenten opgezet en hebben even heerlijk gerelaxed aan het zwembad. Het was 30 graden. Daarna zijn we naar de Makgadikgadi zoutvlakten gereden voor een game drive (safari trip). Zo dat woord is er uit en uit en die ga ik niet nog een keer typen. We gingen dus weer in open safari trucks op zoek maar wildlife. De zoutvlakte is een groot gebied groter dan Nederland en bestaat voornamelijk uit lage gewassen met hier en daar grote vlaktes waar zout ontstaat doordat het af en toe vol komt te staan met water. Dit water verdampt weer en het zout blijft achter. De grootste zoutvlakte stond op dat moment onder water wat in een enorm meer resulteert. Dit is echter maar anderhalve meter diep omdat het zo vlak is. In het park hebben we struisvogels, buffels, flamingo's en pelikanen gezien. Verder een prachtige zosondergang boven het meer.

Op vrijdag reden we verder naar Chobe national park. Om 10 uur waren we daar en begonnen we meteen met een game drive. Op de weg er naar toe zagen we al olifanten lopen. De parken zijn niet omheind dus het is in die regio overal mogelijk om wilde dieren langs de weg te spotten. In het park reden we naar de rivierfront waar veel wilde dieren zaten. We zagen onder andere impala's, wrattenzwijnen (pumba's) en antilopes maar voornamelijk veel olifanten. Het begon erg warm te worden dus de olifanten in het park (meer dan 50000) kwamen massaal naar de rivier om afkoeling te zoeken. Dit was geweldig, we stonden met onze safari auto 3 meter van een groep met olifanten dien zich vol aan het gooien was met modder. Even later stak er een grote groep olifanten net voor ons de weg over. Verder in het park zagen we nog giraffes en nijlpaarden. 3 uur lang zagen we enorm veel wilde dieren. Helaas zagen we geen leeuw of luipaard. Bij terugkomst had echter 1 van onze chauffeurs te horen gekregen waar een leeuw zat. Er was nog tijd om snel op en neer te rijden. Met 10 van de groep zijn we er naar toe geracet. Eerst zagen we een dode baby olifant en een stukje verder zat de leeuw onder een een boom. Echt indrukwekkend. Weer snel terug en we waren met op tijd voor onze volgende activiteit: een bootcruise over de Chobe rivier. Ook hier zagen we weer veel dieren: krokodil, nijlpaarden, olifanten, apen en antilopen. We konden met de boot verrassend dicht bij deze dieren komen. En we zagen een hele mooie zonsondergang. Hierna stond het eten klaar en hebben we nog een drankje gedaan in de bar. Onze Ierse en Schotse vriendinnen Caroline en Carol hebben we toen maar hun tent moeten begeleiden aangezien ze wat te diep in het glaasje hadden gekeken wat hilarische taferelen opleverde.

De dag erop reden we net voor 6 uur aan richting Victoria falls. Het eindpunt van de groepsreis. De Victoria falls liggen in Zimbabwe dus weer een grensovergang. Ook deze ging soepel (1 uurtje). In het midden van de ochtend hadden we onze bestemming bereikt. De laatste keer de tent opzetten waarna we met de groep naar de watervallen zelf gingen. De Victoria falls behoort tot de 7 natuurwereldwonderen doordat het de grootste waterval op aarde is. Het is niet de hoogste, breedste of met meeste volume maar de 3 samen zorgen wel dat het de grootste is. 100 meter hoog en 1,5 km breed. Het is op dit moment laag water dus er komt niet over de volle breedte water over de rand. Dit zorgt er wel voor dat er niet veel waternevel hangt en ze dus goed te bewonderen zijn. Het was fantastisch om daar rond te lopen en de waterval vanuit alle hoeken te bekijken. Hierna zijn we nog over de markt gelopen waar veel beeldjes en kunstwerken te koop waren. 's Avonds hadden we het laatste diner met de groep bij een restaurant. Van een aantal mensen moest al afscheid genomen worden aangezien die de dag erop vertrokken. Wij bleven nog een dag.

Op zondag op tijd op (6 uur). Deze dag stond in de teken van de 32ste verjaardag van Caroline, onze Ierse reisgenoot waar we een goede band mee hadden opgebouwd. Ze werd dan ook op tijd gewekt en overladen met cadeaus (door iedereen getekende kaart, kroon, sjerp en een button). Wij vertrokken hierna om 7 uur om te gaam raften aan de voet van de Victoria falls. Na een uitgebreide instructie en een wandeltocht omlaag naar de rivier kon de rit beginnen. We zaten met 8 man en een gids in de boot en waren aan elkaar overgeleverd. Op de rivier werd eerst nog de commando's geoefend en geoefend wat we moesten doen als de boot omsloeg. In totaal zouden we 19 stroomversnellingen (rapids) doen waarvan 8 van level 5. Buiten ons waren er nog 2 boten in het water en er vaarden nog 2 kayaks mee om mensen te redden/helpen wanneer nodig. Bij de 2de stroomversnelling was er al 1 boot die 2 pasagiers verloor. 1 daarvan werd opgepikt door ons. Bij 5de rapid was het raak. Ondanks al onze inspanningen ging onze raft om. Ik kan het touw van de raft vasthouden. En nadat de boot weer omgekeerd was konden we er weer op klimmen. Bij rapid 8 hadden we de keus: 90% kans omkiepen of 40%. Wij kozen de 90% route en jawel hoor het gebeurde weer. Ik was de raft kwijt maar kwam gelukkig snel bij een andere raft en werd daar ingehesen. Rapid 9 was een grade 6 en daar zijn we omheen gelopen omdat die te gevaarlijk was. Na rapid 10 waren er nog 2 rafts over. 1 raft had na 3 kier omgaan besloten te stoppen. Bij rapid 18 gingen beide rafts om en lage we dus met 18 man in het water. Een chaos maar iedereen wist weer in zijn eigen raft te klimmen. Na rapid 19 verlieten we het water en moesten we nog een 20 minuten omhoog klimmen naar de top van de canyon waar de auto stond. Hier werd nog een lunch geserveerd en konden we terug naar de camping. Een heftig en zwaar maar gaaf avontuur! We hebben er enorm van genoten. Bij terugkomst gingen we samen met de dames voor Carolines verjaardag op Cruise. Hier werden aardig wat biertjes (en wijntjes voor de dames) weggetikt en was het lachen, gieren, brullen. De dames hadden een 18 daagse trip geboekt en zij mogen nog 9 dagen langer. Hun nieuwe reisgenoten waren bij terugkomst net gearriveerd in het kamp. Daar werd kennis mee gemaakt waarna we de gezelligheid tot in de late uurtjes doorzetten in de bar van de camping.

Op maandagmorgen mochten we nog met de nieuwe groep mee ontbijten en hebben we afscheid genomen van de dames en een aantal andere reisgenoten. Het was toch wel even slikken na een fijne tijd samen. Hierna ben ik de markt nog op geweest en heb daar nog wat gaafs voor op mijn haard op de kop getikt. Hierna was het tijd om naar het vliegveld te gaan. De vlucht terug naar Johannesburg liep voorspoedig en tegen half 5 waren we in het bezit van een auto voor de laatste weken. Een witte toyota corolla (bijna alle auto's hier zijn wit). Hiermee werd de reis ingezet naar Graskop. Nog een 4,5 uur rijden. Waar we niet bij stil hadden gestaan is dat het om 6 uur al donker wordt en het grootste gedeelte in het donker gereden moest worden. Daar komt bij dat ze hier links rijden en dat niet alle aanhangers licht hebben. Het was dus een hachelijke onderneming maar tegen half 10 werd het hostel veilig bereikt.

Dinsdag morgen hebben we eerst ontbijt ingekocht en plannen gesmeed voor de opvolgende dagen. Hierna zijn we me de auto gaan rijden richting Blyde river canyon. Dit is de 3de grootste canyon va de wereld. Hier hebben we een aantal viewpunten bezocht: pinnacle, god's window en wonderview. De een nog mooier dan de ander. Hier hebben we uitgebreid rondgelopen en de natuur in ons opgenomen. Foto's volgen later maar die zeggen alles. Hierna zijn we maar lisbon falls en macmac falls geweest. Beiden erg mooie watervallen. Daarna nog evem afgekoeld in de macmac pools. Een lekkere afluiting van de dag.

Woensdag zijn we verder gegaan waar we dinsdag gestopt waren; het volgen van de panorama route door de blyde river canyon. Dit keer werden de berlin falls bezocht gevolgd door Bourke's luck potholes. Vooral dit laatste was een prachtig stuk natuur wat met woorden niet te beschrijven valt. Hierna hebben we nog wat viewpunten gedaan die uitkeken op de three roundavels. Een ander enorm gaaf stuk van de canyon. Hier hebben we ook nog een hike (wandeling) van anderhalf uur gedaan naar de voet van de canyon. Erg mooie vergezichten tijdens deze tocht. Hierna zijn we naar Hazyview gereden van waaruit we de komende dagen Krüger national park gaan bezoeken maar daarover later meer....